9 non-negotiables als plusmama
Ik heb mijn valkuilen als vrouw in mijn gezin. Zeker nu we met het samengestelde gezin op reis zijn.
Daarom heb ik 9 non-negotiables als plusmama. Zodat het voor iedereen leefbaar is. Want als ik opgebrand ben... dan heeft de rest niets aan mij.
Hieronder geef ik je een opsomming van mijn non-negotiables.. Benieuwd in welke jij je herkent:
1. Ik communiceer niet met de biologische mama
Zo geef ik beide biologische ouders de ruimte om op hun plek te gaan/blijven staan. Ik voel dat mijn inbreng ergens anders nodig is, óók in het voordeel van het gezin. Het zorgt ook voor minder onnodige spanning of ruis, en dat geeft iedereen meer rust.
Ik weet dat dit een moeilijke is voor veel plusmama's, omdat zij net heel veel van de organisatie op zich nemen en het dan 'gemakkelijker' is om het rechtstreeks te doen... maar als dit zo is en het wringt bij jou (er zijn ook plusmama's die hier helemaal geen probleem mee hebben – heel fijn dat dit ook kan), dan komt er te veel op jou terecht. Het kind komt voor de biologische papa, niet voor de plusmama.
Besef wel dat dit een hele grote energievreter kan zijn. Want dat berichtje beperkt zich niet tot de woorden die je schrijft. Je bent vooraf al woorden aan het wikken en wegen om het zó te formuleren dat je hoopt dat ‘oké, is goed voor mij’ het enige mogelijke antwoord is. Achteraf ben je het opnieuw aan het herlezen. En dan hebben we het nog niet over het antwoord waar jij mee om te gaan hebt. Als dit zo een paar keer per week is, heb jij nooit mentale rust.
2. Ik doe niet alles met het hele gezin
Elke onderlinge band moet ruimte krijgen. Ik geloof in échte verbinding, niet in de hele tijd verplicht samenzijn. Door ruimte te laten voor elke relatie apart, wordt het geheel krachtiger. Daarom voorzie en stimuleer ik ook tijd apart met mijn kindjes, met mijn man, met mezelf, en ja – ook al eens met mijn plusdochters. Tijdens die tijd hebben de andere banden onderling ook even tijd met elkaar.
Het is een samengesteld gezin. Voor iedereen die erbij betrokken is, is het heel belangrijk dat ze het gevoel hebben dat de oorspronkelijke banden er mogen zijn, dat het kerngezin en alle herinneringen en emoties erbij mogen gekoesterd worden.
3. Zelfzorg als levensbron
Als ik goed in mijn vel zit, geniet iedereen daar van mee. Als ik energie heb, maak ik andere keuzes. Dan sta ik aan het roer van mijn leven. Zonder dat verlies ik mezelf in de zorgen van het gezin, in plaats van er vanuit een krachtige plek in te staan.
4. Ik maak keuzes vanuit zelfliefde
Ik ga bewust om met het leven dat ik mezelf gun: meegaan in continue negatieve ruis of zelf zorgen dat ik het beste haal uit mijn relatie, mijn gezin, mijn leven? Ik kies het leven dat ik wil leven. Niet het leven waarvan anderen denken dat het hoort als plusmama.
5. Ruimte voor mijn dromen
Ik ben meer dan plusmama. Meer dan moeder. Juist ook binnen deze complexe context. Er is altijd ruimte voor véél meer dan je met je hoofd kan bedenken. Geef daar ruimte aan en verbaas jezelf over wat er dan ontstaat!
6. De situatie bepaalt niet de kwaliteit van mijn leven
Not! Ik ben geen slachtoffer, en jij ook niet. Mijn binnenwereld bepaalt de kwaliteit, niet de buitenwereld. You have this one life. Make it count.
7. Ik hoef de toestemming niet van iemand anders
Ik ben en doe genoeg, ga al hard en ver genoeg. Ik wacht mijn tijd niet af tot externen mij de goedkeuring geven. De ex, het pluskind, de maatschappij... ze kunnen er allemaal iets van vinden. En vanuit hun standpunt zal dat ongetwijfeld ook kloppen. Dat laat ik bij hen. Ik neem dat niet mee in mijn lijf, in mijn systeem.
Ik geef mezelf de toestemming om mezelf goed genoeg te vinden. Anders blijf ik eindeloos een speelbal van de verlangens en verwachtingen van anderen, die vaak haaks staan op die van mij. Live and let live.
8. Ik voed mijn kinderen op zoals ik dat wil
Gezonde voeding, geen schermpjes ter afleiding, natuurlijk omgaan met gezondheid. Mijn intuïtie is mijn kompas. Wél vind ik gezelligheid ook heel belangrijk, en dat evenwicht hoort voor mij ook bij een bewuste opvoeding.
9. Ik geef altijd mijn grenzen aan
Grenzen zorgen ervoor dat het samenleven haalbaar én houdbaar is. Als er over mijn grenzen gegaan wordt, dan sta ík dat toe, en kan ík ook beslissen om dat niet meer toe te staan. Anders verlies ik de energie om mijn gezin in goede banen te leiden.
Dit zijn mijn non-negotiables en die breng ik aan vanuit liefde en verbinding. Net dit zorgt ervoor dat ik zacht kan staan in mijn gezin. Aangeven wat werkt voor jou, betekent dat je doet wat nodig is om het geheel draaiende en duurzaam te houden 🙏.
Niet als overleving vanuit pleasen. Ook niet vanuit een defensieve houding of met luid geroep. Wel vanuit kracht en toestemming voor jezelf. En dat maakt net de weg vrij voor die zachtheid.
Het is een keuze. Geen gemakkelijke, wél eentje die mijn relatie, gezin en mezelf op lange termijn ten goede komt. Want pas dan heb ik ruimte om vanuit mijn kracht in mijn gezin te staan. En dat geeft vanzelf zachtheid, energie, tolerantie, humor, flexibiliteit, veerkracht en verbinding.
Wat zijn jouw non-negotiables als plusmama? Ik hoor ze graag! Stuur mij een mailtje naar greet@soulfullyplus.be.
Meer hierover? Ik nam er een podcast over op:
Na deze aflevering eens sparren en jouw non-negotiables helder krijgen? Boek je gratis sessie op soulfullyplus.be/boekjegratissessie.