“Het is allemaal zo oneerlijk…”. en net daar begint jouw kracht
Veel vrouw blijven hangen in het idee dat dingen eerlijk moeten zijn. Dat het pas kan rusten als de ex toegeeft dat ze fout zat. Als het pluskind eindelijk zegt dat je het goed doet. Als de buitenwereld jou ziet zoals je écht bent. Maar daarmee geef je je kracht weg.
De plusparentale burn-out
Je energievaatje wordt constant leeggetapt en nauwelijks bijgevuld. Eerst overheersen het ‘moeten’, de overlevingsmodus en negativiteit, waardoor het ‘willen’ – plezier, ontspanning, verbinding – steeds verder naar de achtergrond verdwijnt. Je aandacht gaat vooral naar wat je uitput, op alle vlakken. Dat proces versnelt zichzelf: onbewust is er minder ruimte om te herstellen, en uiteindelijk lukt het niet meer om op een ‘normaal’ niveau te functioneren.
Wat er achter de stilte schuilt
Het is belangrijk om te begrijpen dat het aangeven van je grenzen geen egoïstisch gedrag is. Het is een daad van zelfzorg, en het is essentieel voor een gezonde relatie met jezelf en met anderen.
Als jij je niet meetelt, tel je niet mee
Als plusmama’s proberen we vaak alles goed te doen. We doen ons best voor onze stiefkinderen, ons partner en het gezin, maar in dat proces verliezen we soms onszelf uit het oog.